piepend zand

gaap… ons eerste lange weekend van 2007 begon erg vroeg. om half zes ging de wekker en drie kwartier later stapten we in de taxi naar het ekkamai busstation (om nog net de eerste bus naar ban phe te halen). een kleine drie uur later voelden we eindelijk weer het witte strandzand van koh samet onder onze voeten knisperen.

ao vong deuan beach is onze tropische weekendbestemming. alleen waren we de boedhhistische feestdag vergeten... in combinatie met de tijd van de maand (het eerste weekend na de uitbetaling van de lonen) betekende dit overvolle hotels en resorts. natuurlijk hadden wij niets geboekt voor vertrek. gelukkig hadden we snel ons vertrouwde plekje gevonden en direct de laatste vrije kamer van het resort geboekt. na de ‘stress’ van het zoeken naar een slaapplek zijn we gaan lunchen aan zee. heerlijk onder palmbomen en op de traditionele thaise ‘kangs’ met kussens en een laag tafeltje. we hebben weer heerlijk een banana pancake opgesmikkeld (ik weet dat ik vaak de thaise bananenpannenkoeken aanprijs maar totdat je zelf van zo’n culinair hoogstandje hebt gesmuld kun je je niet voorstellen hoe ongelofelijk lekker die pancakes zijn, vooral na een ‘dieet’ van rijst, rijst en nog eens rijst!). de rest van de dag hebben we natuurlijk op het strand gelegen, in de helder blauwe zee gezwommen en cocktails gedronken...

na een laat zondags ontbijt zijn we naar het volgende strand gewandeld, ao thian. de (hoofd)weg ernaartoe was erg heet en stoffig. elke brommer of auto die passeerde liet een grote stofwolk achter op de uitgedroogde zandweg. veel zandhappen dus als ‘hiker’. ao thian is een kleiner strandje en door de vakantiedrukte iets te druk voor ons (er stonden overal tentjes op het strand). op de terugweg hebben we een binnendoorweggetje genomen en zijn we over de rotsen geklommen naar ‘ons’ strandje. een groene en een penang curry (met rijst natuurlijk!) later zaten we weer in onze strandstoelen te genieten van een cocktailtje, het strand en de zee. het laatste avondmaal bestond uit een authentieke koh sametiaanse bbq, oftewel vers gevangen vis klaargemaakt op een ijzeren rekje boven een hoopje smeulende kolen geserveerd met een groene salade en ge-bbq-de aardappelen in schil. jummie!

maandagochtend om half twaalf vertrok onze boot terug naar ban phe. na een korte rit op de motocy (thais voor scooter) en door vakantiefile een hele middag in de bus, stonden we weer in het ‘sultry’ bangkok. thuis wachtte een zenuwachtige en ongeruste miu op ons (de test of ze twee nachtjes alleen thuis kon blijven was duidelijk mislukt). na een uur continu strategisch voor onze voeten te hebben gelopen lag ons poesje gelukkig weer rustig tussen ons in op de bank te knorren en te spinnen.