oranje boven

ik ben alweer een hele tijd terug in bangkok. en er is veel gebeurd de afgelopen weken: ik heb een bronchitis (door het ‘koude’ weer in nederland/belgie), een ontstoken en ondertussen verwijderde verstandskies en hevige allergische reactie op peniciline gehad. steven heeft een nieuwe baan als orthopaedic advisor/manager bij handicap international in tibet aangenomen, is op icrc training in cambodja geweest (hierover meer in het volgende bericht) en heeft daar nog een voedselvergiftiging opgelopen.

momenteel wachten we, in goede gezondheid, op belangrijke papieren van de tibetaanse authoriteiten die we nodig hebben om onze visums/vergunningen voor china en tibet te kunnen regelen op de ambassade in bangkok. naar alle verwachtingen arriveren we de laatste week van juli in lhasa (tibet).

in mei ben ik een kleine twee weken in nederland/belgie op bezoek geweest, eigenlijk om de verkoop van ons appartement te regelen. maar door allerlei problemen heb ik alleen de verhuizing echt kunnen regelen (het appartement is een maand later pas verkocht!). met hulp van rita, swa en marlous staat alles nu veilig in de garage van steven’s ouders in lichtaart.

op schiphol werd ik thuis verwelkomd door de douane. thuis? waar is mijn thuis vroeg ik me af. eigenlijk ben ik al een hele tijd niet meer ‘thuis’ in nederland. maar na een nachtje in ons appartement in antwerpen bleek ook dat mijn thuis niet meer te zijn. na een jaar in thailand is bangkok mijn stad geworden, mijn thuis.

papa en mama zijn me in alle vroegte komen ophalen. ik keek even vreemd op dat papa aan de ‘verkeerde kant’ in de auto stapte. ’s avonds zijn we met de hele familie (maar zonder steven) gaan eten bij pan en koek. waar ik een werkelijk waar gigantisch bord met steppegras en spareribs voorgeschoteld kreeg. na een jaar thaise porties was ik me aan het bedenken hoe ik dit bord in hemelsnaam helemaal leeg zou moeten gaan eten. opgelucht zag ik dat zelfs marcel moeite had met zo’n flinke portie.

heb van zondag tot/met dinsdag verhuisd. eerst nog heerlijk ontbeten met cynthia, marcel en laura. zo’n vers broodje paté of ei is na een jaar afkicken echt om je vingers bij af te likken. marlous heeft zondag getaxied, ingepakt en vooral veel bijgepraat. en samen met mij gewacht op de sleutelmaker (de makelaar had per ongeluk ook de oude sleutel meegenomen waardoor we niet binnen konden, hoewel die dit hevig ontkende...). maandag heb ik papierwerk geregeld en ’s avonds een thee-tje gedronken bij sara. dinsdagochtend stonden rita, swa en de verhuizers al om acht uur voor de deur. voor de lunch stond alles al in lichtaart. de rest van de dag ben ik heerlijk verwend door mijn schoonouders.

woensdagochtend naar school geweest en ’s middags met mijn mama gaan winkelen in ’s-hertogenbosch. donderdag was familiedag, zowel met mijn familie als die van marlous! en de hereniging met mijn geliefde laarzen (het enige wat ik bangkok gemist heb...). vrijdag was gezellige & melige zussendag in utrecht. zaterdag als van ouds met mijn mama ’s ochtends naar de stad geweest en ’s middags geluncht met die papa erbij. ’s avonds bijgekletst met mijn favoriete tante (rian natuurlijk!) en gebabysit op laura.

zondag met de familie schoenmakers een rondje ijzeren man gedaan en een jummie brabantse lunch opgesmikkeld. ’s avonds frietjes gegeten met de hele familie. maandag een dagje antwerpen met mijn mama. eerst papierwerk geregeld bij de notaris en op het districtshuis en daarna samen ’t stad onveilig gemaakt. dinsdag was het dan eindelijk conny-dag. nieuwe huis bewonderd. tussen de middag gegeten met coen en iris. samen de hele dag bijgekletst en nog niet uitgepraat.

woensdag was het tijd om naar huis te gaan. met een dubbel gevoel. ik heb steven ontzettend gemist en wilde dus graag terug naar mijn lieve husband, maar tegelijkertijd heb ik zo’n heerlijke tijd gehad bij mijn familie en vrienden dat ik nog geen afscheid wilde nemen.

ps. dankjulliewel, cynthia, marcel en laura, dat ik bij jullie mocht logeren. ik heb heel erg genoten van onze tijd samen en kon me geen beter ‘hotel’ wensen! o, en uhm sorry van het brood...