miu de poes

We wonen nu al 7 maanden in het warme Bangkok en het koelt hier nog steeds niet af. Naar het schijnt is het droge en koudere seizoen begonnen. Eerlijk gezegd voel ik geen verschil met het warme seizoen. Het is namelijk nog steeds 35 graden.

Er is ondertussen vanalles verandert. We zijn verhuisd, hebben opnieuw een kitten (Miu), zijn naar Hua Hin geweest, hebben onze eigen Thaise meubels en ik heb natuurlijk nog gewerkt.

Toen we ons laatse berichtje stuurden woonden we nog in Silom. Dit is een drukke expat buurt. We vonden het appartementje een beetje aan de krappe kant en er was ontzettend weinig natuurlijk lichtinval (we woonden op de 2e verdieping, ingebouwd tussen allemaal wolkenkrabbers). Joyce heeft heel Bangkok afgezocht en uiteindelijk een prachtig plekje gevonden langs de Chao Phraya river. Het appartement is op de 15de verdieping, het is bijna dubbel zo groot als ons vorige appartement in Silom en het heeft dan ook nog een leuke tropische hardhouten houten vloer. We hebben een geweldig uitzicht over de rivier en de stad. Daar naast is er ’s avonds (soms) een fris briesje. Het is dan echt genieten op het balkon. Heerlijk om de drukte op de rivier en in de stad te zien vanuit de hoogte. We zitten nu nog steeds midden in Bangkok maar wat verder weg van het zeer drukke toeristische centrum. Bangkok is zo’n grote stad dat het eigenlijk vier centrums heeft, de oude stad, siam (winkelparadijs), sukhumvit (party centrum) en silom (expat/toeristen centrum). We wonen nu tussen de oude binnenstad en Silom in (tegenover het hectische Chinatown). Nee, dat is niet saai. Als we ergens naar toe willen, dan brengt ons prive bootje ons naar connectie punten zodat we makkelijk alle kanten op kunnen met de skytrain of we bestellen gewoon een taxi bij de receptie.

Ook heerlijk om met de boot naar je werk te gaan. Als ik ga werken, dan ga ik lekker per boot. Het ziekenhuis ligt namelijk op 20 minuutjes varen (langs de rivier) van ons appartement. En nooit file, wat wil je nog meer?

Miu hebben we ondertussen zo’n twee maanden. Het is een golden Chinchilla poesje. Dit ras komt oorspronkelijk uit Iran. Hoe Miu in Thailand gekomen is, is voor mij ook een raadsel waarschijnlijk vertelt Joyce daar later wel wat meer over...

In augustus zijn we voor 4 dagen naar Hua Hin geweest. Het is een heerlijk plaatsje aan de de golf van Thailand. Het is een geliefde plek voor Thaise gezinnen. De omgeving is erg mooi. De stranden zijn echter niet zo wit als we gewend zijn dus als je op vakantie gaat naar Thailand dan raad ik het je niet aan. Er zijn gewoonweg veel mooiere plekken in Thailand. We hebben daar lekker een keer duur gedaan. Een super-de-luxe glazen penthouse (uitzicht op zee) met een gigantisch terras rondom het penthouse. Een grappig extraatje was de prive buiten douche (douchen onder de sterrenhemel is heerlijk, alleen niet aan te raden in Nederland...). Zoals je je al kan voorstellen hebben we heel wat tijd doorgebracht in dat fantastische penthouse. We hebben natuurlijk ook nog wat tijd doorgebracht aan het strand en het zwembad. We hebben een bezoekje gebracht aan een olifanten farm en we hebben ook nog een beetje actief gedaan...
We zijn naar een tempeltje op een berg gegaan en onderweg hebben we bananen gegeven aan aapjes. Je kon daar een tros afgekeurde bananen kopen voor een halve euro en dan aan de wild rondlopende aapjes geven. Vooral die oudere mannelijke apen kunnen best agressief zijn. Eentje was me te slim af. Die oude snoeperd scheurde gewoon mijn zakje met bananen in stuk en al die bananen vielen op de grond. In nog geen 5 seconden waren die baviaan en andere aapjes gaan lopen met mijn bananen. Apen, het zijn net mensen.

Studenten zijn dan weer net apen. Als ik les aan het geven ben dan voel ik me helemaal weer in Hua Hin met de aapjes. Les geven aan studenten is toch weer iets anders dan een presentatie geven aan collega’s. Ik ben eigenlijk blij dat ik nu verantwoordelijk ben voor de internal clinical placement (4e jaars studenten). Het is toch weer discussieren met dokters en patienten om een zo goed mogelijke voorziening te leveren. Internal clinical placement wordt gehouden op twee locaties. Er zijn twaalf 4e jaars studenten. Op beide locaties worden 6 studenten opgevolgd door twee lecturers (1 expat en 1 Thaise assistant). Ik ben 4 dagen op de ene locatie en de andere dag ga ik naar de andere locatie (een vervanger neemt m’n taken dan vcor 1 dag over. Ik vergader dan met de expat die de studenten daar opvolgt. Zo is het mogelijk om dit project te managen. Er is hier geen medical team, 90% zijn exo-skeletal protheses en het is een beetje lastig om te werken want in de Thaise cultuur is de leeftijd erg belangrijk. Oudere mensen krijgen automatisch meer respect dan hun jongere collega’s. Aangezien ik 7 jaar jonger ben dan m’n jongste collega, is m’n arrogante gezichts uitdrukking wel handig maar wordt ie niet altijd geapprecieerd.

Vanaf januari start de 6 weken durende external clinical placement. Ook voor dit project ben ik verantwoordelijk. De studenten lopen dan stage in andere ziekenhuizen, verspreid over heel Thailand. Het is de bedoeling dat ik een bezoek breng aan de placements en beoordeel of deze stage plaatsen voldoen aan de criteria. Niet slecht toch? Voor de jongste expat van het team.

Naast de placements ben ik verantwoordelijk voor verschillende andere projecten (het opzetten van een nieuwe website, de introductielessen voor 1e jaars studenten, het initialiseren van een degelijk examenreglement enzovoorts, enzovoorts) maar daar zal ik jullie niet teveel mee vervelen. Soms mis ik toch wel m’n georganiseerde werkomgeving, Anton, bureautje, mobieltje van de zaak... Gewoon de dagen dat de dingen lopen zoals ze moeten lopen, zonder dat je overal achteraan moet gaan en overal de juiste mensen moet gaan zoeken (terwijl je dit toch al weken geleden had geregeld en een dag van tevoren nog een herinnering hebt gemaild en bevestigd gekregen...).

Voor degenen die nog aangesloten zijn, we zullen proberen de volgende keer wat sneller een berichtje te sturen.