strandzandblind

de koning is jarig en heel bangkok wordt omgetoverd in een grote feestzaal. er worden veel internationale gasten verwacht (en dus worden hele delen van de stad ontoegankelijk voor de inwoners van de stad) en bovendien komt 'heel' thailand' naar bangkok om te feesten. steven en ik hebben dus besloten om een weekendje te ontsnappen naar het strand. ko samet om precies te zijn.

omdat elk lang weekend overvolle hotels betekent op ko samet hadden we besloten om vooraf een leuk bamboe hutje te boeken. via de lonely planet hadden we een paar leuke hutjes gevonden en na een paar telefoontjes in gebrekkig engels (uhm niet van onze kant natuurlijk...) bleek dat we eerst geld moesten overmaken voordat ze een reservering wilde bevestigen. mooi niet dus, want wie weet maak je een arme thai gelukkig met een maandloon aan 'hotelovernachtingen'. dus de hulptroepen werden ingeroepen, thanit (de betrouwbare thaise collega van steven) en hij wist nog wel een leuk plekjes voor ons. drie uur later bleek ook dit hotel al vol te zitten. gelukkig belde tegen vijf uur een van de hotels terug en zij wilden wel een kamer vrijhouden tot 12u zaterdagochtend. dat betekende dus om zeven uur de bus pakken vanuit bangkok om op tijd op ko samet te zijn.

steven was donderdagavond een biertje aan het pakken met kaz en ik heb de koffer ingepakt. behoorlijk aangeschoten en een paar uur later kwam steven thuis en zijn we samen gaan slapen om 's ochtends vrieg weer op te kunnen staan. nog vroeger als normaal, om half zes liep de wekker al af. als twee zombies naar het busstation gegaan en daar vertrok de bus om zeven uur stipt (07.40u thaise tijd dus!). twee en een half uur later stonden we in ban phe, de havensplaats vanwaar we de oversteek naar ko samet maakten. daar werden we opgevangen door een vrouwtje van het bungalowpark en zij heeft ons de vouchers gegeven voor ons hutje. de prijzen zijn trouwens tijdens het weekend dubbel zo duur als op een doordeweekse dag... maar nog steeds goedkoop. de oversteek duurde ongeveer 40 minuten en na een ritje met de songthaew (soort van pick-up truck met houten 'bankjes' achterin die dient als bus) stonden we voor ons hutje. een houten hutje met veranda en zicht op zee, de thaise versie van een bed (matras op een verhoogd stuk vloer) en een thaise badkamer (gelukkig met normale toilet maar helaas met een mandi als douche (een emmer met water, een kleiner emmertje om het water over je heen te gooien en een kraantje). zoals je begrijpt maakte dit onze mini huwelijksreis helemaal af! (we hadden trouwens geen genoegen genomen met de eerste hut die ze lieten zien, nog viezer en oncomfortabeler dan deze).

's middags lagen we al op het strand en in tegenstelling tot scheveningen of oostende ligt iedereen hier in de schaduw. een kwartiertje in de zon betekent voor de gemiddelde blanke namelijk dat je zo rood ziet als een kreeft en minstens drie dagen last hebt van 'brandwonden'. en de thai willen niet bruin worden, dus voor hun is de schaduw heilig (en daarmee ook het middagdutje...). 's avonds hebben we heerlijk gegeten op het strand. voor de tweede keer in thailand een heerlijke groene kipcurry gegeten met witte rijst. jummie. en als toetje een bananenpannenkoek.

eenmaal terug in de hut kwamen we erachter hoe viezig onze hut was. zodra je de deur dicht maakt en de ventilator op zet voor een beetje verkoeling werd de stank pas echt te erg. omdat ze aan de binnenkant de hut hebben bekleed met bamboe en de hut waarschijnlijk niet helemaal waterdicht is, zijn de bamboematten vochtig geworden. en dat veroorzaakte die vreselijke stank waarin we hebben moeten slapen. o ja, en gelukkig hadden we onze lakenzak meegenomen zodat we niet op de zogenaamd schone dekens van het hutje hoefden te slapen.

zaterdag wilden we iets meer zien van het eiland als alleen ons strandje en dus zijn we zuidwaarts gaan wandelen over het strand. maar in de brandende zon op het brandende witte zand hebben we dit maar vol kunnen houden tot het volgende strandje. waar we onze handdoek hebben neergelegd en de hele dag hebben genoten van het strand, heerlijk eten en nog lekkerdere cocktails.
's avonds werden we bij de hut opgewacht door de buurtpoezen (steven had er 's ochtends eentje meegelokt naar de hut en een heerlijk stukje kip gegeven) en hebben we met z'n zessen van een biertje op de veranda genoten (de poezen dronken natuurlijk geen bier, maar water...).

zondag zijn we vroeg opgestaan en hebben we een paar uur over het strand en tussen de bush gelopen naar een van de zuidelijke strandjes van ko samet. op weg hier naartoe hebben we een heerlijk rustig strandje ontdekt, nuan bay. er is een bungalowparkje verstopt in de bush en verder is er helemaal niets. net alsof je op je eigen bounty eilandje ligt te zonnen. na een korte tussenstop zijn we verder afgezakt naar het zuiden en hebben we de andere strandjes gevonden. sommige vol met toeristen (eentje helaas met drie oude mannen in strings, niet echt smakelijk als je net van je lunch zit te genieten) en sommige net iets luxer met strandstoelen en sjieke bungalows (aanrader voor ons volgende lange weekend!). op de terugweg zijn we blijven hangen bij jep's restaurant en hebben we heerlijk thais gegeten.

nuan bay. de hele dag hebben we doorgebracht op ons bounty strandje. op weg naar nuan hebben we ontbeten bij jep's. beetje een tegenvaller na het heerlijke eten van de avond ervoor. steven heeft drie keer opnieuw moeten bestellen omdat ze telkens het verkeerde ontbijt brachten en ik had een club sandwich besteld met french fries maar ik denk dat ze geen zin hadden om frietjes te bakken want ik kreeg een club sandwich geserveerd met chips. gelukkig maakte de lunch bij nuan onze eetervaring van die dag weer helemaal goed en 's avonds hebben we heerlijk ge-bbq-ed. verse vis en gepofte aardappelen, salades en heerlijk brioches met groeten, vruchten en kip. en als toetje natuurlijk een bananenpannenkoek, deze keer met chocolade (de lekkerste pannenkoek ooit!).

dinsdagochtend zijn we nog luxe wezen ontbijten aan het strand en daarna zijn we met de boot weer terug gegaan naar ban phe. vanuit daar met de songthaew naar rayong en daar direct op de rechtstreekse bus naar bangkok, althans dat dachten wij... omdat het een feestdag was en er amper bussen reden die dag hebben we elk dorpje tussen rayong en bangkok gezien en na een kleine vijf uur kwamen we helemaal brak aan in bangkok. thuis hebben we lekker een duik genomen in het zwembad en hebben we onze mini honeymoon afgesloten met een etentje bij noodii.